Lübtheen/Mäcklenborg. Am dreeuntwinnigsten im Näbelmaand hebben sei sik dropen. Wecke? Na de Schnackers in`t Bürgerhus in Lübtheen. Wecker een nu glöwt, dat is nichts nieges nich, so Schnackers dor im Bürgerhus, dee täuft nu maal af.

"Wenn de Pott oewer nu een Lock hett" so fang dee Dierns un Jungs de Stunn an. Ji seiht nu all, mit grote parlamentarisch Gesappel hett dat nich väl tau daun. Nee, lütt un grote Kinner, von söss bis sösstig, kam taun Singen, Läsen un Schnacken up Plattdütsch tausam. Dat wier Schietegal ob mäkelborgisch oder hanoveranisch, Hauptsach Platt. Dat wier een sabbeln un babbeln.

De een vertellt ne Dörpgeschicht, de anner wat taun grienen un ok taun inneholl`n. So is da de Geschicht von de "Lerrig Lokusrull", wecker hett dat Malör in sin Läben noch nicht beläwt? Oder de Erzählung öwer de groten Wienfätter, wecke de Börgermeister nägenteihn-hunnert-fiefunviertig in Lübtheener Bach utloopen laten wull. De Inwahners häm dat mit Wareremmers verhinnert, so weer nich een Drüppen in Bach loopen. Awer ok de Awergloben hett en Rull spält, so as in de Geschicht von de "Püsterollsch".

Dat weer een scheunen Abend. Un de Maand am groten Häben lücht all lang, as all na Hus gahn. Klaar, dat maakt wie wedder maal. So as de Verfatung von Mäkelborg un Vörpommern dat wull: Wi steihn für de plattdütsch Sprak in un plägen sei.

Verfatungstreu platt vertell`n mit Spaß un Plie.